AB'deki EPR Direktifleri nelerdir?

Genişletilmiş Üretici Sorumluluğu (EPR) tasarım, geri alma, geri dönüşüm ve nihai imha dahil olmak üzere bir ürünün yaşam döngüsünün sorumluluğunu üreticiye aktaran bir çevre politikası yaklaşımıdır. EPR'nin çeşitleri artık dünya çapında mevcut olsa da, yasama aracını ilk tanıtan ve uygulayan Avrupa Birliği (AB) oldu. AB'deki EPR mevzuatı hakkında daha fazla bilgi edinmek için okumaya devam edin. 

AB'de Genişletilmiş Üretici Sorumluluğu

Beğenmek EPR mevzuatı ile dünyanın diğer bölgeleriAB, üreticilerin bir uyum sürecinden geçmesini şart koşuyor. Bu süreç, üretici olarak kaydolmayı, ürün veya ambalaj tasarımı ve etiketleme gerekliliklerini takip etmeyi, piyasaya sürülen ürün veya ambalaj miktarını raporlamayı, geri dönüşüm hedeflerine ulaşmayı ve kullanım ömrü sonunda geri dönüşüm ve/veya geri kazanımı finanse etmeyi içerir.  

Herhangi bir ürün EPR mevzuatının kapsamına girebilse de yasa koyucular atık akışlarının hacmi ve toksisitesi nedeniyle üç temel ürün kategorisi belirlemiştir: ambalaj, elektrikli ve elektronik ekipman ve piller. Basitlik açısından bu blog, aşağıdakileri içeren üç temel ürün kategorisine ve bunlara karşılık gelen direktiflere odaklanacaktır: 

· AB Ambalaj ve Ambalaj Atıkları Direktifi 

· AB Elektrikli ve Elektronik Ekipmanlardan Kaynaklanan Atıklar (WEEE) Direktifi

· AB Pil Direktifi

Ambalaj ve Ambalaj Atıkları Direktifi

AB Ambalaj ve Ambalaj Atıkları Direktifi, AB pazarındaki ambalaj türlerinin yanı sıra ambalaj atığı yönetimi ve önleme tedbirlerini düzenleyerek artan miktarlardaki ambalaj atığını ve bunun çevre üzerindeki etkisini ele almaktadır. 

Ambalajlama, malların muhafaza edilmesi, korunması, taşınması, teslim edilmesi veya sunulması olarak tanımlanır; pek çok öğe bu kategoriye girer. Ambalaj atıkları raporlama amacıyla genellikle üç kategoriye ayrılır:  

· Satış/Birincil Ambalaj - Ürünü doğrudan çevreleyen ve satın alma noktasında tüketici tarafından teslim alınan ambalaj

· Grup/İkincil Paketleme – Satış birimlerini birlikte gruplayan paketleme

· Nakliye/Üçüncül Ambalaj – Malların taşınmasında kullanılan ambalajlar 

Bir üretici yalnızca bir ambalaj seviyesini, üç seviyenin bir varyasyonunu veya üçünün tamamını kullanabilir.  

Ambalaj atıklarının ana kategorileri malzeme türüne dayanmaktadır. Bazı örnekler şunları içerir:  

· Plastik  

· Kağıt/karton  

· Odun  

· Alüminyum  

· Demir içeren metaller (ör. çelik)  

· Bardak 

Önerilen AB Ambalaj Yönetmeliği

Avrupa Komisyonu (AK), 2022'nin sonlarında AB Ambalaj Atığı Direktifi'nin yürürlükten kaldırılması ve değiştirilmesine yönelik bir teklif taslağı yayınladı. Taslak teklif, adı geçen AB Ambalaj YönetmeliğiMevcut Ambalaj Direktifinde dikkate değer değişiklikler içermektedir ve 2024 sonlarında yürürlüğe girmesi beklenmektedir.  

AB WEEE Direktifi

AB Elektrikli ve Elektronik Ekipmanlardan Kaynaklanan Atıklar (WEEE) Direktifi, atılan elektroniklerin neden olduğu çevresel sorunları ele alarak sürdürülebilir üretim ve tüketim çabalarına katkıda bulunmayı amaçlamaktadır. Bu, kullanım ömrü sonunda elektrikli ve elektronik ekipmanların toplanması, işlenmesi ve geri dönüştürülmesinin iyileştirilmesini içerir.  

WEEE genel olarak pille veya elektrikle çalışan ürünlerden kaynaklanan atık olarak tanımlanır. WEEE raporlaması için en yaygın kategoriler şunlardır: 

· Buzdolapları, dondurucular ve klima üniteleri gibi sıcaklık değişim ekipmanları

· Televizyonlar, bilgisayar monitörleri ve dizüstü bilgisayarlar gibi yüzey alanı 100 cm²'den büyük ekranlar, monitörler ve ekran içeren ekipmanlar

· Floresan lambalar ve yüksek yoğunluklu deşarj lambaları gibi lambalar

· Tost makineleri, elektrikli süpürgeler ve duman dedektörleri gibi küçük ekipmanlar (dış boyutu 50 cm'yi geçmeyen)

· Çamaşır makineleri, bulaşık makineleri ve spor salonu ekipmanları gibi büyük ekipmanlar (50 cm'den büyük herhangi bir dış boyut)

· Cep telefonları, GPS cihazları ve yönlendiriciler gibi küçük BT ve telekomünikasyon ekipmanları (dış boyutu 50 cm'yi aşmayan) 

AB WEEE Direktifi uyarınca, AB pazarında satılan tüm elektrikli veya elektronik ekipmanlarda özel bir etiketin bulunması zorunludur. Etiket aşağıdaki unsurları içermelidir:

· Üzeri çizili tekerlekli çöp kutusu simgesi

· Üzeri çizili atık kabının altında siyah bir çubuk veya ürünün piyasaya ne zaman sunulduğunu belirten bir tarih  

· Marka logosu veya ticari marka gibi bir kimlik işareti 

 AB Pil Direktifi

AB Pil Direktifi, pilleri kaynak bulma, toplama, geri dönüşüm ve yeniden kullanım da dahil olmak üzere yaşam döngüleri boyunca sürdürülebilir kılmayı amaçlamaktadır. 

Piller (ve akümülatörler) raporlama amacıyla üç alana ayrılmıştır: 

· Taşınabilir – Mühürlü ve elle taşınabilen piller

· Endüstriyel – Endüstriyel veya profesyonel kullanım veya her tür elektrikli araçta kullanım için özel olarak tasarlanmış piller

· Otomotiv – Otomotiv marş motorları, ateşleme gücü veya aydınlatma için kullanılan piller 

Raporlama kategorileri uygulanırken yetkililer tarafından kimyasal bileşim, ağırlık ve pilin tek kullanımlık mı yoksa şarj edilebilir mi olduğu gibi çeşitli pil özellikleri dikkate alınabilir. 

Kaynak İstihbaratı ile EPR Uyumluluğunu Yönetin

AB'de EPR uyumluluğunu yönetmek zorlayıcı ve kaynak yoğun olabilir; hatta şirketiniz AB genelinde ve ötesinde birden fazla ülkede üretici olarak kabul ediliyorsa bu durum daha da zor olabilir. Mevzuat uzmanlığının yanı sıra doğru araçlara erişim, uyumluluğu sağlamak için çok önemlidir.